دو شنبه 26 فروردين 1392
دخترک رفت ولی زیر لب این را میگفت :
او یقینا پی معشوق خودش می آید
پسرک ماند ولی روی لبش زمزمه بود
مطمئنا که پشیمان شده برمیگردد
عشق قربانی مظلوم ” غرور ” است هنوز . . .
:: برچسبها: سمیرات,
نويسنده : عبدالنبی سمیرات